Leven met Slechtziendheid

Leven met slechtziendheid

Het kan een behoorlijke opgave zijn om te leven met slechtziendheid. Maar gelukkig zijn er veel apparaten die mensen met deze aandoening in hun dagelijkse leven kunnen helpen. Wat betekent slechtziendheid en waarom wordt het beschouwd als een stoornis in het zichtvermogen?

De term 'low vision', slechtziendheid, wordt gebruikt door deskundigen in de oogzorg om een bepaalde visuele handicap aan te duiden die niet gecorrigeerd kan worden met contactlenzen, een gewone bril, medicijnen of zelfs een operatie. Mensen met slechtziendheid hebben over het algemeen een zichtscherpte slechter dan 20/60, gemeten door een Snellenkaart of een E-oogkaart. Slechtziendheid bevat ook verlies van het gezichtsveld zoals blinde vlekken of tunnelvisie.

Er zijn een aantal oorzaken voor slechtziendheid. Deze oorzaken zijn erfelijke en verworven ziekten en oogletsel. In andere gevallen heeft slechtziendheid betrekking op gebrek aan zichtscherpte en waarbij de persoon de voorwerpen wazig ziet. Slechtziendheid bevat ook verlies van het gezichtsveld en het perifeer zichtvermogen. Verlies van contrast, vervormd zien en gevoeligheid voor licht zijn enkele bijkomende symptomen van slechtziendheid.

Slechtziendheid kan depressie en frustratie veroorzaken.

Het zichtvermogen van een persoon met slechtziendheid kan onhelder zijn als gevolg van staar, wazig of gedeeltelijk bedekt in het centrale zicht als gevolg van maculadegeneratie of wazig en vervormd vanwege diabetische retinopathie. Degenen met oogziekten zoals glaucoom kunnen hun perifeer zichtvermogen verliezen en problemen hebben met het zien in de nacht.

Net als volwassenen kunnen kinderen een visuele handicap in hun zichtvermogen hebben vanwege factoren zoals verwonding of aangeboren afwijkingen. Toch is slechtziendheid een aandoening die gewoonlijk ouderen en volwassenen betreft. Als een persoon lijdt aan het verlies van het zichtvermogen dan kan hij of zij getraumatiseerd raken, depressief of gefrustreerd worden, afhankelijk van de oorzaak. De meerderheid van de mensen die deze visuele stoornissen hebben ontwikkeld, zijn hun baan kwijt geraakt. Zoals door Lighthouse International wordt aangegeven, 43.7 procent van de Amerikanen tussen de 21 en 64 jaar met een visuele handicap hebben geen baan. Dit staat in scherp contrast met de 80 procent van de mensen met een normaal zichtvermogen die werk hebben.

Mensen die slechtziend zijn kunnen niet rijden en voelen zich vaak afgesloten van de buitenwereld. Het kan heel veel moeite kosten om in de stad of in de nabije omgeving te komen om te winkelen en om een onafhankelijk bestaan op te bouwen. Veel mensen met een visuele beperking zijn geheel afhankelijk van familie of vrienden en men weet vaak niet hoe op een positieve manier om te gaan met hun aandoening.

Als u behoort tot één van de duizenden die een verminderd zichtvermogen heeft dat interfereert in het uitvoeren van de dagelijkse bezigheden, dan dient u zo snel mogelijk een afspraak maken met een deskundige in de oogzorg. U moet een uitgebreid oogonderzoek ondergaan en uw ogen volledig laten nakijken.

Een vergrootglas is een goedkoop en draagbaar hulpmiddel dat erg handig kan zijn voor mensen met slechtziendheid.

Een slecht zichtvermogen dat moeilijk is te corrigeren met normale contactlenzen of met een bril kan het eerste signaal zijn van een ernstiger oogprobleem of oogziekte. Deze ziekten zijn glaucoom, maculadegeneratie en diabetische retinopathie. Slecht zichtvermogen kan ook betekenen dat u staar aan het ontwikkelen bent welke verwijderd moet worden om uw zichtvermogen te corrigeren. Welke oogaandoening u ook heeft, het beste is om het te laten nakijken voordat permanent zichtverlies optreedt.

Als uw deskundige in de oogzorg ontdekt dat u al zichtverlies heeft dat onmogelijk te corrigeren is met een bril, operatie of medicijnen, zal hij of zij meestal u doorverwijzen naar een oogarts die gespecialiseerd is in slechtziendheid. Deze deskundige is meestal een optometrist die de soort en graad van het zichtverlies kan evalueren en hulpmiddelen kan voorschrijven zoals telescopen, loepen en nog zoveel meer. Ook kan hij of zij u laten kiezen om aangepaste apparaten te gebruiken die niet optisch zijn zoals geluidsbanden, grote gedrukte materialen, speciale verlichting en richtlijnen handtekening voor documenten. Als het nodig is, verwijst uw arts u door naar een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg om u te helpen met het omgaan van uw slechtziendheid.