Leeftijdsgebonden Maculadegeneratie (LMD)

Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD) is een aandoening die gepaard gaat met het ouder worden. Het is een langzame achteruitgang van het zicht zoals bij het lezen en het autorijden, en begint vaak bij mensen ouder dan 50 jaar. Alhoewel pijnloos, kan LMD invloed hebben op het dagelijkse leven, want het betreft het centrale deel van het zicht. Het betreft het deel van het netvlies dat wordt gebruikt voor het directe focussen (zoals gezichten herkennen), genoemd de macula. LMD komt voor in twee vormen: de droge en natte vorm.

Eén van LMD's symptomen is wazig zicht.

Symptomen

In sommige gevallen is LMD zo langzaam dat er nauwelijks verandering in het zicht wordt bemerkt. In andere gevallen verloopt het veel sneller, en leidt het tot zichtsverlies in één of beide ogen. In een vroeg stadium van LMD gaat het gepaard met wazig zicht, vertekend beeld en drusen. Drusen zijn gele afzettingen onder het netvlies, en kan aangetoond worden tijdens een oogonderzoek.

Droge LMD

Dit is de meest voorkomende vorm; 85% van alle LMD diagnoses hebben als resultaat droge LMD. Het treedt op wanneer de lichtgevoelige cellen van de macula geleidelijk afbreken, en daarmee wazigheid in het centrale (gedetailleerde) zicht van het het getroffen oog veroorzaakt. Hoe meer LMD vordert, des te meer zichtsverlies plaatsvindt in het centrale zicht van een patiënt. Wazig zicht is vaak een teken van het begin van een droge LMD; moeilijkheden met het lezen, herkenning van gezichten of tijdens het rijden. Het meest voorkomende vroege teken is drusen, dat tijdens een oogonderzoek door uw dokter opgemerkt kan worden. Droge LMD verschijnt in drie fases:

Drusen kunnen alleen gedetecteerd worden tijdens een oogonderzoek.

1. Vroege LMD: De patiënt heeft geen symptomen, maar kleine of middelgrote drusen kunnen gevonden worden op het netvlies.
2. Intermediare LMD: Als de ziekte vordert, kan de patiënt een wazige vlek bespeuren in zijn zicht, of dat hij meer licht nodig heeft om van dichtbij te zien zoals bij het lezen of schrijven. De arts kan ook veel middelgrote of enkele langere drusen ontdekken op het netvlies.
3. Gevorderde droge LMD: Tijdens deze fase zal de wazige vlek verslechteren totdat het bijna onmogelijk is om te lezen of om mensen van heel dichtbij te herkennnen.

Een Amsler grid is gemaakt van rechte lijnen(boven), maar een persoon met LMD kan niet hetzelfde zien(onder).

Natte LMD

Natte LMD wordt vastgesteld nadat er eerst sprake was van een droge LMD. Deze ziekte kan het centrale zicht van de patiënt snel wegnemen. Natte LMD wordt gekenmerkt door abnormale bloedvaten achter het netvlies die onder de macula groeien. Vaak laten deze vaten bloed en vloeistof door, met als gevolg dat de macula van zijn normale plaats opgeheven wordt. Een vroeg symptoom van natte LMD is een vertekend zicht: rechte lijnen die golvend verschijnen. Als u zoiets dergelijks opmerkt, neem dan meteen contact op met uw arts om een oogonderzoek aan te vragen.

Behandeling

Omdat de ziekte leeftijdsgebonden is, is er niet een werkelijke genezing voor maculadegeneratie. Maar gelukkig zijn er keuzes om het zicht te verbeteren.

Droge LMD: De enige keuze die een patiënt heeft is om het verloop van de ziekte te vertragen. Een combinatie van voedingssupplementen, antioxidanten, vitaminen en mineralen is uitstekend om de leeftijdsgebonden schade te vertragen.

Eén van de meest aanbevolen mineralen is zink, omdat het netvlies relatief grote hoeveelheden moet hebben om gezond te blijven. Ook een dieet rijk aan wortelen, spinazie, citrusvruchten, volle granen, boerenkool en andere donker gekleurde groenten wordt sterk aangeraden.

Natte LMD: een paar verschillende keuzes zijn beschikbaar om de destructieve gevolgen van natte LMD te vertragen.

1. Laseroperatie: De lekkende bloedvaten worden vernietigd door een laser, om verder zichtsverlies te voorkomen. Herhaalde behandelingen kunnen noodzakelijk zijn, daar het risico van het ontwikkelen van nieuwe bloedvaten vrij hoog is. Echter, er is maar een klein percentage mensen die gekwalificeerd zijn om laseroperatie te ondergaan, omdat dit het meest effectief is wanneer de vaten zich buiten het centrum van de macula hebben ontwikkeld. Ook kan een laserbehandeling gezonde weefsels vernietigen en leiden tot ander zichtverlies.
   
   

Chirurgie is één van de verschillende opties voor behandeling van natte LMD.

2. Injecties: Omdat natte LMD gekenmerkt wordt door een abnormaal hoog niveau van een bepaalde groeifactor die de groei van nieuwe bloedvaten bevordert, kunnen injecties van anti -VEGF helpen. Dit medicijn kan de gevolgen van de groeifactor blokkeren. Het oog wordt eerst verdoofd voordat de injectie plaatsvindt. Daarna blijft de patiënt bij de arts om zijn oog te laten controleren. Waarschijnlijk zal de patiënt meerdere injecties nodig hebben om het verloop van de natte LMD te vertragen.
   
   
3. Verteporfin (fotodynamische therapie): Dit medicijn wordt in de arm van de patiënt geïnjecteerd, en vindt vervolgens zijn weg naar de nieuwe bloedvaten in het oog. Om de verteporfin te activeren, schijnt de arts voor ongeveer 90 seconden met een licht in de ogen van de patiënt. Deze procedure vernietigt de nieuwe bloedcellen en laat het gezonde weefsel intact, en is daardoor meer efficient dan een laseroperatie. De patiënt moet niet aan direct zonlicht blootgesteld worden, en heldere binnenverlichting vermijden tot maximaal 5 dagen na de ingreep. Dit ter bescherming van andere bloedvaten die door verteporfin zijn getroffen. Deze keuze vertraagt het tempo van zichtsverlies, maar houdt het niet tegen. Vaak moeten de patiënten de behandeling herhalen. 

LMD is een vervelende leeftijdsgebonden aandoening. De ziekte is niet onvermijdelijk, en met een gezond dieet, genoeg vitaminen en anti-oxidanten, niet roken, en voldoende lichaamsbeweging kunt u ervoor zorgen dat u zo min mogelijk risico loopt. Ook regelmatige oogonderzoeken kunnen de ziekte vroeg constateren.