Leven met slechtziendheid

Leven met slechtziendheid

Het kan een behoorlijke opgave zijn om te leven met slechtziendheid. Maar gelukkig, zijn er veel apparaten die mensen met zo´n aandoening kunnen helpen in hun dagelijkse leven. Wat betekent slechtziendheid en waarom wordt het beschouwd als een stoornis in het zichtsvermogen?

De term 'low vision', slechtziendheid, wordt gebruikt door deskundigen in de oorgzorg om een bepaalde visuele handicap aan te duiden die niet gecorrigeerd kan worden met contactlenzen, een gewone bril, medicijnen, of zelfs een operatie. Mensen met slechtziendheid hebben over het algemeen een zichtsscherpte slechter dan 20/60, gemeten door een Snellenkaart of een E-oogkaart. Slechtziendheid bevat ook verlies van het zichtsveld zoals blinde vlekken of tunnelvisie.

Er zijn een aantal oorzaken voor slechtziendheid. Deze oorzaken zijn erfelijke en verworven ziekten, en oogletsel. In andere gevallen, heeft slechtziendheid betrekking op gebrek aan zichtsscherpte en waarbij de persoon de voorwerpen wazig ziet. Slechtziendheid bevat ook verlies van het zichtsveld en het perifeer zichtsvermogen. Verlies van contrast, vervormd zien en gevoeligheid voor licht zijn enkele bijkomende symptomen van slechtziendheid.

Het zichtsvermogen van een persoon met slechtziendheid kan onhelder zijn als gevolg van staar, wazig of gedeeltelijk bedekt in het centrale zicht als gevolg van maculadegeneratie, of wazig en vervormd vanwege diabetische retinopathie. Degenen met oogziekten zoals glaucoom kunnen hun perifeer zichtsvermogen verliezen en problemen hebben met het zien in de nacht.

Net als volwassenen, kunnen kinderen een visuele handicap in hun zichtsvermogen hebben vanwege factoren zoals verwonding of aangeboren afwijkingen. Toch, is slechtziendheid een aandoening die gewoonlijk ouderen en volwassenen betreft. Als een persoon lijdt aan het verlies van het zichtsvermogen dan kan hij of zij getraumatiseerd raken, depressief, of gefrustreerd worden, afhankelijk van de oorzaak. De meerderheid van de mensen die deze visuele stoornissen hebben ontwikkeld zijn hun baan kwijt geraakt. Zoals door Lighthouse International wordt aangegeven, 43.7 procent van de Amerikanen tussen de 21 en 64 jaar met een visuele handicap hebben geen baan. Dit staat in scherp contrast met de 80 procent van de mensen met een normaal zichtsvermogen die werk hebben.

Mensen die slechtziend zijn kunnen niet rijden, en voelen zich vaak afgesloten van de buitenwerled. Het kan heel veel moeite kosten om in de stad of in de nabije omgeving te komen, om te winkelen, en om een onafhankelijk bestaan op te bouwen. Veel mensen met een visuele beperking zijn geheel afhankelijk van familie of vrienden en weten vaak niet om op een positieve manier om te gaan met hun aandoening.

Als u behoort tot één van de duizenden die een verminderd zichtsvermogen heeft dat interfereert in het uitvoeren van de dagelijkse bezigheden, moet u zo snel mogelijk een afspraak maken met een deskundige in de oogzorg. U moet een uitgebreid oogonderzoek ondergaan en uw ogen volledig laten nakijken.

Een slecht zichtsvermogen dat moeilijk is te corrigeren met normale contactlenzen, of met een bril kan het eerste signaal zijn van een ernstiger oogprobleem of oogziekte. Deze ziekten zijn glaucoom, maculadegeneratie, en diabetische retinopathie. Slecht zichtsvermogen kan ook betekenen dat u staar aan het ontwikkelen bent welke verwijderd moet worden om uw zichtsvermogen te corrigeren. Welke oogaandoening u ook heeft, het beste is om het te laten nakijken voordat permanent zichtsverlies optreedt.

Als uw deskundige in de oogzorg ontdekt dat u al zichtsverlies heeft dat onmogelijk te corrigeren is met een bril, operatie, of medicijnen, zal hij of zij meestal u doorverwijzen naar een oogarts die gespecialiseerd is in slechtziendheid. Deze deskundige is meestal een optometrist die de soort en graad van het zichtsverlies kan evalueren en hulpmiddelen kan voorschrijven zoals telescopen, loepen, en nog zoveel meer. Ook kan hij of zij u laten kiezen om aangepaste apparaten te gebruiken die niet optisch zijn zoals geluidsbanden, grote gedrukte materialen, speciale verlichting, en richtlijnen handtekening voor documenten. Als het nodig is, verwijst uw arts u door naar een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg om u te helpen met het omgaan van uw slechtziendheid.